‘Iedereen kweekt hetzelfde, ik zocht een niche’

‘Als je hier door het Westland rijdt, zie je het ene kassencomplex na het andere met planten die je voor weinig geld bij ieder tuincentrum, tankstation of supermarkt kunt kopen. Iedereen doet hetzelfde, het is een behoudende wereld. Ik zoek juist de niche-markt op. Nieuwe soorten ontdek ik bijvoorbeeld op plantenmarkten in Thailand. Die gaan in de koffer mee naar huis, waar we gaan onderzoeken of we er iets mee kunnen. Dat is niet altijd het geval: van de tien plantjes die ik meeneem, zit er misschien eentje tussen waar we mee kunnen werken. Wordt zo’n succesvolle ontdekking nog door niemand gekweekt, dan kunnen we de plant laten vastleggen voor ons bedrijf en kwekersrecht aanvragen. Zo komen we aan de rechten op een aantal unieke planten. Dat kamerplanten nu trendy zijn, is alleen maar mooi meegenomen.’

‘De palmen vond ik dichter bij huis. In de tuin van mijn oom in Frankrijk stonden prachtige palmen. Bijzonder vond ik dat ze gewoon buiten stonden, zonder bescherming, ook bij lage temperaturen. Bij elk bezoek vroeg ik: kan ik die niet uitgraven? Na een paar jaar hebben we samen een kwekerij opgezet om die palmen te kweken. Mensen verklaarden ons voor gek, maar we hadden ons van tevoren goed georiënteerd. We hebben veel andere kwekerijen bezocht en ontdekt hoe we het juist niet wilden doen. Met succes, want onze palmen doen het ook in Nederlandse achtertuinen heel goed, zelfs in koude winters. We zijn de grootste importeur van winterharde palmen.’

‘De buitenkant is helemaal gemaakt van corian, een hard en glanzend materiaal waar ook aanrechtbladen en badkamers van worden gemaakt. Van te voren hadden we nooit kunnen bedenken dat het huis (zie coverfoto) zoveel aandacht zou trekken. Kranten uit India, televisieprogramma’s uit Engeland, zelfs Amerikaanse verslaggevers, ze stonden allemaal op de stoep, het was ongelooflijk. Maar goed, het huis gaat waarschijnlijk in de verkoop. We hebben een kavel gekocht waar we iets nieuws willen laten neerzetten. De kinderen zijn groot, die blijven niet lang meer thuis wonen. Bij een nieuwe fase hoort een nieuw huis. En dan te bedenken dat we nog boven het bedrijf woonden toen de kinderen klein waren. Ideaal, ze scheurden op hun driewielers door de plantenkas en we waren altijd in de buurt. Nu worden ze volwassen en vinden hun eigen weg.’

‘Onze zoon Nick heeft daar zeker oren naar, misschien onze dochter Elise ook wel. Maar eerst moeten ze meer leren en wat wijzer worden. Van Lanschot biedt kinderen die het bedrijf van hun ouders willen overnemen een speciale opleiding, de Academie voor Bedrijfsoverdracht . Dat lijkt me een goede voorbereiding. Niet alleen de financiële kant van de zaak krijgt aandacht, maar ook: hoe regelen we een soepele overdracht naar de volgende generatie.’

‘Ik hou wat voor ze achter de hand: een bijzondere winterharde palm met een bontgekleurd blad. Die staat alvast voor ze in een kas, ze kunnen daar zo mee aan de slag. Een nieuwe soort, die nog niet wordt verkocht. Een mooi beginnetje voor de volgende generatie.’