Regeneratief natuurlijk kapitaal

Natuurlijk kapitaal is zowel onmisbaar voor het leven op aarde als voor veel economische activiteiten. Geschat wordt dat meer dan $40 biljoen aan economische waarde, circa de helft van het totale wereldwijde bruto nationaal product, van natuur afhankelijk is. Natuurlijk kapitaal speelt daarnaast een cruciale rol in de strijd tegen klimaatverandering: verschillende segmenten, zoals bosbouw en regeneratieve landbouw, kunnen CO2  opslaan en de biodiversiteit een flink handje helpen. Maar alleen als wij er op de juiste manier mee omgaan. 

In het kort:
Natuurlijk kapitaal is ook een beleggingscategorie die de afgelopen jaren steeds meer in de belangstelling staat. De Europese Commissie definieert natuurlijk kapitaal als: 

• Niet-hernieuwbare hulpbronnen, zoals fossiele brandstoffen en mineralen
• Hernieuwbare hulpbronnen, zoals zonne- en windenergie en waterkracht
• Ecosystemen die vitale ecosysteemdiensten - zowel hernieuwbare als uitputbare - leveren aan mensen. Voorbeelden zijn bossen, water, wetlands en grasland (waarvan een deel wordt gebruikt als landbouwgrond).

Bron: ENV-Accounting for natural capital

Institutionele beleggingen in natuurlijk kapitaal zijn nog steeds vrij zeldzaam. Op dit moment wordt vooral belegd in natuurlijk kapitaal door beleggers die met korte-termijnbeleggingen regeneratieve systemen willen verbeteren en door zuivere impactbeleggers die bereid zijn om een lager financieel rendement te accepteren in ruil voor een betere maatschappelijke uitkomst. Het herstel van natuurlijk kapitaal hoeft echter niet alleen maar een kwestie van liefdadigheid te zijn. Download de whitepaper voor meer informatie.

Regeneratieve landbouw is uniek in vergelijking met andere duurzame of biologische landbouwsystemen, omdat het zich richt op kwantitatieve en meetbare uitkomsten zonder dogmatisch voor te schrijven hoe die resultaten moeten worden gerealiseerd. 
Hierdoor zijn regeneratieve boeren sterk gericht op meetbare resultaten, zoals hogere opbrengsten en gezonder voedsel en/of minder afval. Met een regeneratieve benadering wordt zichtbaar of duurzaamheidsdoelen - zoals gezonder voedsel met meer voedingsstoffen, natuurherstel en schoon water - worden gehaald. 

Moderne technologie kan hierbij helpen. Gewasbeheer kan plaatsvinden door veranderingen te observeren en te meten met satellietnavigatie- en geografische datasystemen en met behulp van sensoren op machines of op het land. De verzamelde gegevens over de toestand van de bodem, het klimaat en de gewassen kunnen dan bijvoorbeeld worden gebruikt om betere besluiten te nemen over afgestemd gebruik van hulpstoffen. Zo worden landbouwsysteem efficiënter en duurzamer. Het belangrijkste doel is hogere opbrengsten realiseren met minder hulpstoffen.