Rente steeg afgelopen week enigszins in de Verenigde Staten en Europa.

 

In het kort

• Wachten op inzicht van de loonontwikkeling
• Deze week cijfers over persoonlijke bestedingen Amerikaanse consument
• Laat de eurozone ‘groene scheuten’ zien?

---

Vanuit centrale banken kwam er afgelopen week ‘push back’ qua timing van de renteverlagingen. Wat zowel in de VS als in de eurozone leidde tot een wat hogere langetermijnrente. Het tienjaarstarief in de VS pluste 18 basispunten, tot 4,13%. In de eurozone ging de Duitse referentierente 16 basispunten hoger tot 2,30%.

Voor de ECB gaan veel beleggers er vanuit dat er al in april monetaire versoepelingen zouden komen. Maar voorzitter Lagarde spreekt eerder over de zomer. Onder meer omdat ze verder inzicht wil krijgen in de ontwikkeling van de lonen. Gemiddeld stijgen CAO-lonen in de eurozone met 4,7%. Voor een belangrijk deel is dat een inhaalbeweging tegenover de inflatie, doch de centrale bank wil bevestiging dat de loondruk niet verder toeneemt.

Op dit moment moeten we ons immers nog baseren op de verloningen in het derde kwartaal van 2023. Het is nog een paar weken wachten op het verloop in het laatste kwartaal. En met een matig verloop van de productiviteit, wat een understatement is bij een eerder dálende productiviteit, dreigt iedere loondruk te resulteren in stijgende prijzen. Met name in de dienstensector.

Bij de ECB beleidsbijeenkomst van donderdag verwachten we een bevestiging van deze eerder afwachtende toon. Het inflatieplaatje is nog onvoldoende veranderd tegenover de vergadering van december. Toen is er helemaal niet gesproken over het verlagen van de beleidsrente.

 

Weerbare Amerikaanse consument

Ook Fed-bestuurders maanden beleggers aan om niet al te voortvarend te zijn met hun renteverwachtingen en zij kregen bevestiging vanuit economische data. Kleinhandelsverkopen bleken in december boven verwachting te presteren. Net zoals de arbeidsmarkt. Met een aanhoudend laag aantal aanvragen voor een werkloosheidsuitkering. Bij de Amerikaanse consument neemt het vertrouwen ook weer toe.

Deze week moet die ‘weerbare Amerikaanse consument’ bevestiging krijgen in de nieuwe cijfers voor de brede persoonlijke bestedingen.  Daarnaast krijgen we een eerste inschatting van het economische groeimomentum in het afgelopen kwartaal. Wellicht komt dat net boven de twee procent uit, omgerekend op jaarbasis. Dat is weliswaar minder dan de bijna vijf procent het kwartaal eerder, maar alsnog een illustratie van de voorlopig relatieve immuniteit van de conjunctuur tegenover de forse renteverhogingen van de Fed. Gedragen door de consument.

Voor de komende maanden is het de vraag in welke mate Joe Sixpack blijft uitgeven nu de spaaroverschotten vanuit de pandemiesteun geleidelijk slinken. Een sterke arbeidsmarkt kan echter positief tegengewicht geven. 

 

Amerikaanse inflatie

Bovenvermelde immuniteit heeft beleggers ertoe aangezet het scenario van een ‘zachte landing’ te omarmen. Daarvoor hebben we echter niet enkel een resistente economie nodig, maar ook gematigde inflatie. Het meest recente CPI-cijfer (Consumer Price Index) uit de VS leverde hier enigszins een ontgoocheling af. Onderliggend echter, waren het vooral woonkosten die roet in het verwachtingspatroon gooiden.

In de favoriete prijsbarometer van de Fed, de PCE-index (Personal Consumer Expenditures), wegen deze kosten minder zwaar door. Zodat we erop rekenen dat de PCE eind deze week een genuanceerder beeld over de inflatie zal opleveren. Afgelopen keer benaderde deze index al de 2%-doelstelling, tenminste als we naar het prijsmomentum van de laatste drie en zes maanden kijken.

 

Groene scheuten in Europa

Voor het overige staan er een reeks sentimentsindicatoren op de macro-agenda: het consumentenvertrouwen in de eurozone, de Duitse IFO-index en nieuwe PMI-aankoopmanagersindices.

De diverse indicatoren vanuit de eurozone zullen vanuit een absolute bril bekeken nog steeds geen feest zijn. Ter illustratie: de eerste inschattingen voor de Duitse economie wijzen erop dat die in het afgelopen kwartaal met 0,3% kromp tegenover de voorgaande periode. Ook de rentegevoelige bouwsector krimpt lichtjes.

Desalniettemin verwachten we niet dat de vertrouwenscijfers verder zullen afzwakken. De effecten van het monetaire beleid sijpelen weliswaar door waardoor de groeidynamiek de komende maanden matig blijft. Maar met de blik op de iets langere termijn, zijn er misschien een aantal groene scheuten.

Neem de ZEW-score. Die ZEW meet het vertrouwen bij Duitse institutionele investeerders. Ook hier is de absolute score nog matig, maar alsnog is ze weer in positieve regionen beland. Het verband van deze graadmeter met de reële economie is niet altijd eenduidig. En het zou best kunnen dat de ondervraagden nog een beetje ‘euforisch’ zijn van de eindejaarsrally op beurzen. Maar het blijft een indicatie dat de Europese PMI’s in oktober vorig jaar hun dieptepunt hebben aangetikt.

 

 

Belangrijke macro-economische publicaties			Van 22 januari tot en met 26 januari
Publicatiedag	Regio	Publicatie van	Periode	Consensus
Dinsdag	Eurozone	Consumentenvertrouwen (flash)	Jan	-14,0
Woensdag	Eurozone	PMI Manufacturing (flash)	Jan	44,8
		PMI Services (flash)	Jan	49,0
	VS	PMI Manufacturing (flash)	Jan	47,7
		PMI Services (flash)	Jan	51,1
Donderdag	Duitsland	IFO-indicator	Jan	86,7
	Eurozone	ECB-beleidsmeeting
	VS	Orders duurzame goederen	Dec	0,0%
		BBP QoQ (jaarbasis)	4Q23	2,0%
Vrijdag	Eurozone	Kredieten ondernemingen YoY	Dec	0,1%
		Kredieten gezinnen YoY	Dec	0,3%
	VS	Persoonlijke inkomens MoM	Dec	0,3%
		Persoonlijke bestedingen MoM	Dec	0,4%
		PCE-inflatie MoM	Dec	0,2%
		PCE kern-inflatie MoM	Dec	0,2%

 

 

Luc Aben is hoofdeconoom bij Van Lanschot Kempen