Financiële markten

• Het zou deze week D-Day moeten zijn voor de uitkomsten van de handelsbesprekingen tussen de VS en een groot deel van de rest van de wereld (met uitzondering van China). Met Vietnam lijkt er inmiddels een akkoord te zijn bereikt. Dit is, na de overeenkomst met het Verenigd Koninkrijk, pas het tweede akkoord in drie maanden tijd.
   
• Er heerst nog veel onduidelijkheid. De oorspronkelijke deadline van de Trump-regering voor het terugdraaien van de tarieven was aanstaande woensdag. Zondagavond verklaarde de minister van Financiën Scott Bessent echter in het programma “State of the Union” van CNN dat de Trump-regering brieven zal sturen naar honderd kleinere landen. In deze brieven wordt aangegeven dat als de onderhandelingen niet worden versneld, op 1 augustus het tariefniveau van 2 april opnieuw van kracht zal worden.
   
• Vorige week werd bekend dat Vietnam een tarief van 20% krijgt opgelegd. Voor producten die via Vietnam worden doorgevoerd, geldt zelfs een tarief van 40%. Hiermee maken de Verenigde Staten duidelijk dat zij het omzeilen van heffingen – bijvoorbeeld door handelsstromen om te leiden voor producten die eigenlijk uit China komen – willen tegengaan.
   
• Uiteraard blijft in algemene zin het risico bestaan van de wispelturigheid en het temperament van de Amerikaanse president. Het is daarom niet uitgesloten dat enkele landen vanaf overmorgen alsnog te maken krijgen met de tarieven van Liberation Day. Vooral Aziatische landen zouden hiervoor in aanmerking kunnen komen.
   
• Trump staat traditiegetrouw ook niet bepaald positief tegenover Europa. Europese beurzen sloten daarom de afgelopen week voorzichtig af. Een stevige aanval op ons continent zou de financiële markten opnieuw kunnen laten schrikken. Na de schrikreactie van 2 april besloten de Verenigde Staten overigens juist weer aan de onderhandelingstafel plaats te nemen. Wordt vervolgd…
   
• Verder was het Amerikaanse arbeidsmarktrapport over juni opnieuw sterker dan verwacht. In totaal kwamen er 147.000 nieuwe banen bij, terwijl vooraf werd gerekend op ongeveer 100.000 extra banen.
   
• Net als in mei was de groei van het aantal banen echter niet breed gespreid over alle sectoren. Vooral de overheid en de gezondheidszorg droegen bij aan de positieve verrassing.
   
• In de industrie koelt de arbeidsmarkt af, al is dat slechts in beperkte mate. Dit suggereert dat de impact van de handelsspanningen vooralsnog gematigd is. Ook het effect hiervan op de inflatiecijfers blijft tot nu toe gering.
   
• De werkloosheid in de Verenigde Staten daalde van 4,3% naar 4,1%. Deze daling is het gevolg van een aanhoudend sterke banengroei, maar ook van het strengere beleid ten aanzien van migratie, wat het arbeidsaanbod drukt. Hierdoor zijn er steeds minder nieuwe banen nodig om de werkloosheid laag te houden.
   
• Aandelenbeleggers schudden hun eventuele zorgen over de Amerikaanse economie van zich af na deze cijfers. De S&P 500 sloot de – vanwege een feestdag ingekorte – handelsweek af met een winst van 1,7%.
   
• Op de Amerikaanse rentemarkt steeg zowel de korte rente (2 jaar) als de lange rente (10 jaar), respectievelijk met 17 en 10 basispunten. Een degelijk draaiende economie verkleint de kans op spoedige renteverlagingen door de Federal Reserve (Fed).
   
• Het aannemen van de ‘Big Beautiful Bill’ door het Congres had weinig bijkomende impact op markten. Toch zal deze wet naar verwachting de overheidsschuld flink laten oplopen. De Trump-regering wil dit tekort deels opvangen door middel van importheffingen.

 

Macro-economische ontwikkelingen

De (verwachte) cijfers

 

Verenigde Staten

• Naast de handelskwesties zijn de notulen van de recentste Fed-beleidsbijeenkomst een blikvanger op de voor de rest matig gevulde macro-economische agenda.
   
• Ter herinnering: op 18 juni hield de centrale bank de beleidsrente ongewijzigd. Daarbij nam het aantal Fed-bestuurders toe dat voor de rest van 2025 geen mogelijkheden meer ziet voor een renteverlaging.
   
• Tegelijk voorziet de gemiddelde Amerikaanse centrale bankier wél twee renteverlagingen voor het einde van het jaar. De meningen binnen het monetaire bestuurskamer zijn dus duidelijk scherp verdeeld. Het eerder besproken arbeidsmarktrapport geeft de ‘voorzichtige’ bestuursleden bovendien extra argumenten om niet te snel te beginnen met renteverlagingen.
   
• Tijdens de jaarlijkse ECB-conferentie in Sintra herhaalde voorzitter Powell in elk geval zijn voorkeur voor een afwachtende houding, mede met het oog op de uitkomst van de handelsbesprekingen. Tegelijk sloot hij echter niet uit dat er toch spoedig een renteverlaging komt. Een voor centrale bankiers typische houding van ‘enerzijds-anderzijds’ dus.